NIGHTWISH - Endless Forms Most Beautiful (2015)

Imaginaerum etsigarriaren ostean egarri ginen Nightwishek zer ekarriko zuen esperoan, Floor Jansen abeslariarekin batera zer nolako ibilbideari ekingo zioten. Lau urteren ostean, badugu Endless Forms Most Beautiful (EFMB, hemendik aurrera) gure artean, espezien jatorriari eta eboluzioari buruzko kantuak dakartzan diskoa.

Ikusmira izan da azken hilabeteotan nagusi, entzunmira. Anette Olzon abeslariari agur esan eta Floor Jansen soprano holandarraren txanda. Ahots lirikoek berriro indarra hartuko ote zuten galdera. Imaginaerum sound-track estiloko azken diskoak utzitako gosea. 24 minutuko abestia entzungo genueneko zurrumurrua. Charles Darwini egindako keinua.

Bazegoen askoren barrenetan Nightwishek hasierako urteetara atzera egingo zuelako esperantza. Eta aise bihurtu zen esperantza ke, Elán lehen single-a kaleratu zutenean. Flooren ahots antzuak abestutako kantu folk melodikoegia. Entzun erraza, Dark Passion Playko Amaranthen ahizpa gaztea, jaioberria.  Shudder Before the Beautiful entzuteko aukera izan genuenean piztu zen berriro ere esperantza.

Izan ere, diskoari hasiera ematen dion Shudder Before the Beautiful-ek badauka antzinako Nightwishen antza. Once diskoko Dark Chest Of Wondersen trazak antzeman daitezke  abestitzar honetan. Estribillo harrigarria, koro indartsuak, tarteko-pasarte hunkigarriak eta metal finlandiar erakargarria. Bukaera epikoa. Hemen dira berriro!

Weak Fantasyk ere erraz mantentzen du maila. Entzun gabeko doinuak eskaintzen ditu, berritzaileak, taldearen urteotako eboluzioaren lekuko. Doinu etnikoak entzun daitezkeen arren, erritmo itsaskorrak eta indartsuak dira nagusi. Nightwish garbia.

Elanek lasaitu egiten gaitu. Oso melodikoa eta taldeak azken lanetan hartu duen ibilbide folklorikoaren ikur. Yours Is an Empty Hope izan daiteke Imaginaerum laneko Scaretale abestiaren bigarren zatia. Animazio-filmeetako doinuak dira nagusi, baina errazago antzeman daiteke azken honetan finlandiarren ukitua. Gitarra basatiagoak dira, eta baita ahotsak ere.

Our Decades In The Sun dugu EFMB laneko lehen balada. Estilo desberdinak jorratzen dira bertan, eta garai bateko notak entzun daitezke sarri berrienekin nahastuta. Ez dago gaizki, ahots lirikoak faltan bota daitezkeen arren. My Walden ere izaera folkloriko berriaren barruan koka daiteke, nahiko estribillo barregarriduna, egia esateko.

Endless Forms Most Beautiful bihurria da, eztanda egitera heltzen ez bada ere. Oinarrizko metaletik oso hurre dagoen estribilloa dauka, eta bukaeran gora egiten badu ere, ez da asebetetzeko gai. Edema Ruh abestiaren lehenengo notek oilo-ipurdia jar diezaguke Century Child lanean entzun ditzakegunen oso antzekoak baitira. Hala ere, abestia bera nahiko indargea da. Berdina gerta dakiguke Alpenglow abestiarekin, doinuak ezagunak egin baitzaizkiguke, baina ez du ezer esanguratsurik eskaintzen. Pasarte hau betelana dela esan daiteke. The Eyes of Sharbat Gula instrumentala ere beste hainbeste.

Eta azkenik, EFMB diskoari bukaera ematen dion 24 minutuko kantua, The Greatest Show On Earth. Eta esan beharra dago ez duela tituluak aurreratutakoa eskaintzen. Luzeegia da entzun daitekeenerako. Hobe lukete zati lasaiak ebaki eta pare bat abesti labur atera izan balituzte. Pasarte interesgarriak  ditu, baina astuna egitera hel daiteke, bukaera batez ere.

Bikaina ez bada ere, espero genuenetik oso urrun ere ez dira ibili finlandiarrak. Garai bateko kontuak dira abesti bikainez betetako lanak, eta badirudi oraingoan epikoak diren pare bat kantu bakarrik entzun ahal izango ditugula disko bakoitzean. Flooren ahotsak hegalak luzatu gabe ditu, eta opera/ahots-lirikoen aztarnarik ere ez da sumatzen, kororen batean izan ezik. Haatik, Imaginaerum aurrekaria hobetu duela lasai esan dezakegu, antzinako Nightwishen doinuen izpiek EFMB hau berotzen baitute.


Laburbilduz, gomendagarria, baina maisu-lanik ere ez espero.

- Puntuazioa/Score: 8.5/10
- Abestirik onena/Best song: Weak Fantasy