Season
of Ghosts du izena Sophia Asladinou abeslari greziarraren proiektu berriak. Doinu
industrial eta elektronikoak erantsiak dituen metal bizia aurkeztu du oraingoan
12 abestik osatzen duten lehen disko honetan.
Nemesea talde holandarraren
jarraitzaileek gogoko izango dituzte The Human Paradox honen estribillo
freskoak. Orokorrean abestiak entzun errazak dira oso, batez ere diskoari
sarrera ematen dioten lehenak. Doinu elektronikoek garrantzi handia dute, eta
baita ahots guturalek ere. Nahiko disko borobila, eta batez ere heldua. Nahiz
eta proiektuak eskaini duen lehen lana izan, Sophiaren urteotako esperientzia
nabaria da albumean zehar.
Nothing disappears without a
trace lehen kantuak ez zaitzala atzera bota. The Chemical Brothersen
elektronika iluna jorratzen duen
sarrera-kantu hau ez dator bat jarraian entzungo dugunarekin. Genesis-The
Phoenix Syndromek eman beharko lioke hasiera lanari. Lehen piano notak ere alde
batera utzita, hasieratik eztanda egiten duen kantua diskoaren laburpen egokia
litzateke. Bateria frenetikoa eta ahots guturalak nahasi egiten dira garai
iristen den Sophiaren ahotsarekin, entzuleari jolas-parke bateko barrakaren
batean dagoen sentsazioa eskainiz. Ibilbideak jarraitu egiten du Time Traveller
eta Dream;Paralysis hurrengo kantuetan. Lehenengoa ilunagoa da infernutik atera
berri direla ematen duten ahotsei esker. Bigarrena, berriz, komertzialagoa, eta
baita lanaren single-a ere.
The Human Paradox kantua lasaia da eta arnasa hartzeko
parada ematen du. [Ne]- Mesis - The Kiss of Justice elektronikoa da guztiz,
duela pare bat hamarkadetakoa ematen duena. Beautiful Eternal Things
kantuarekin diskoak andara apur bat hartzen du, berriro ere pasarte lasaietan
murgiltzeko Dreaming in the Gray Lands kantu instrumentalari esker. Azken
horrek The Road to Acheron bigarren baladari ematen dio sarrera.
Eta berriro ere martxan, Quantum - Through the Looking Glass
abestiaren laguntzaz. Pasarte lasaiak atzean utzi eta bigarren eta azken
eztanda bat, diskoaren hasieran entzun daitezkeen doinuen oso antzekoa.
Bukatzeko, Reincarnation motela eta There and Back Again bukaera-kantu
instrumentala, nahiko desegokia gure aburuz.
Sarrerak eta bukaerak ohore egiten ez badie ere, lehoi
jostagarria dugu The Human Paradox. Maila gorenekoa oso entzuna ez den artista
batentzat, hortzak berdinduta dituen seinale. Harritu egin gaitzakeen lana dugu
honako hau, gorabeheraz josia.
- Puntuazioa/Score: 8/10
- Abestirik onena/Best song: Genesis - The Phoenix Syndrome
